در اواخر ماه
ژوئيه ۲۰۱٣ به فراخوان مسعود بارزانی نمايندگان اکثر احزاب کردستان عراق٬ ترکيه٬
ايران و سوريه براي تدارک "کنگره ملی کرد" گرد
هم آمدند. مسعود بارزانی در اولين سخنرانی خود هدف اين كنگره را اينگونه بيان كرد:
"هدف
اصلي ما در اين کنگره عبارت از اين است که همه احزاب سياسی هر
چهار بخش کردستان صاحب يک گفتمان و
استراتژي واحدي بشوند و اين استراتژي بر مبناي آشتي (صلح) و همزيستي با مليتهاي
ديگر بنياد گذاشته شود... ما نميخواهيم عليه هيچ مليت و دولتي در همسايگی خود و در
منطقه باشيم. رسيدن به هيچکدام از اهداف ما هم با اسحله ممکن نميشود بلکه ما به
صلح و آشتی نياز داريم".
تكليف اين كنگره از قبل روشن است. از ابتکار
برگزاری این کنگره تا هژمونی بلامنازع نمایندگان احزاب ناسیونالیست کرد در ترکیه و
عراق در این کنگره، تا میزبانی آن توسط احزاب حاکم در کردستان عراق، همه بروشنی
گويای جهت گيری راست و ناسيوناليستي آن است. قرار است احزاب مختلف ناسيوناليست در
كردستان از كشورهاي مختلف از جمله احزابي از كردستان ايران در آن شرکت کنند و با
حضورشان به آن مشروعیت بدهند و به همگان اعلام کنند که "احزاب مختلف کرد"
گرد هم میایند تا سياست و پیام صلح و سازش خود با حکومت های منطقه و استراتژي واحد
خود برای گرفتن سهمی در قدرت بنام "خلق کرد" را اعلام کنند. در واقع
قرار است بارزاني و احزاب مدافع اين سياست٬ آنرا به سياست همه احزاب شركت كننده در
كنگره تبديل كنند.
این سياستی
است که فی الحال پ.ک.ک در ترکيه در پيش گرفته است. سياست احزاب مشابه در سوريه هم
روشن است. آنها از یک سال قبل و بر متن فضاي جنگ و بي ثباتي سياسي در سوريه٬ در يک
توافق و هماهنگي غير رسمي با رژيم بشار اسد بخش زيادي از مناطق کردنشين سوريه را
تحويل گرفته اند. احزاب ناسيوناليست کرد عراق نیز از اوايل دهه ۹۰ ميلادي در سايه
حمله آمريکا به عراق و جنگ اول خليج در شمال عراق صاحب يک "حکومت منطقه اي"
شده اند. احزاب ناسیونالیست در این سه کشور در واقع سیاست های تاکنونی خود را
یکبار دیگر در این کنگره رسمیت میدهند. تنها جايي که اين پيام بايد بوسيله احزاب
شرکت کننده در اين تجمع عملي گردد و اين "استراتژي واحد" به سياست آنها
هم تبديل شود٬ کردستان ايران است. پ. ک. ک که خود وارد مذاکره با دولت ترکیه شده
است ميخواهد سایر احزاب هم جنبشي او نیز سیاست مشابهی اتخاذ کنند و با این سیاست
پیام دوستانه خود را به جمهوری اسلامی بدهد. احزاب حاکم در کردستان عراق نیز بدلیل
منافع سياسي و اقتصادي خود به رابطه دوستانه با جمهوري اسلامي و دولت ترکيه نیاز
مبرم دارند. قبلا پژاک به عنوان شاخه ايراني پ.ک.ک طي نامه اي به خامنه اي همين
سياست مذاکره و آشتي و تعهد خود به آن را اعلام کرده است. سوال اين است آيا احزاب
دمکرات و کومله در کردستان ايران هم حاضرند به اين سياست تن بدهند؟
مسئله کرد و
ستم ملي در کردستان يک امر واقعي است. ساليان طولانی است که مردم کردستان مورد ستم و سرکوب دولتهاي مرکزی
قرار گرفته و هزاران نفر قرباني این سیاست ها در ايران٬ عراق٬ ترکيه و سوريه شده
اند. اما ناسیونالیسم کرد ربطی به مبارزه برای رفع ستم ملی و آزادي و رفاه این
مردم ندارد. برعکس، آنها موجودیت خود را بر تداوم
شکاف های ملی میبینند و با هدف سهم خواهی، یک روز مشغول جنگ با حکومت های مرکزی و
یک روز سازش و یا همکاری با اين دولتها و دولتهای همسایه بوده اند. حتی در کردستان عراق که ۲۲ سال است حکومت را بدست
گرفته اند، تجربه ای جز تداوم فساد و فقر و بیحقوقی و تبعیض برای مردم نداشته اند.
هدف آنها از برگزاری کنگره ملی کرد نیز
ادامه، تقویت و بسط همین اهداف ارتجاعی و
افق بی سرانجام در اوضاع پس از انقلابات و تحولات اخیر منطقه و جهان است. آنها از
یکطرف میخواهند با "اتحاد همه احزاب
چهار بخش کردستان" موقعیت ناسیونالیسم کرد در چانه زنی و گرفتن سهمی از قدرت
در کشورهای مربوطه را بهبود بخشند و از طرف دیگر
میکوشند خود را در مقابل توده های وسیع کارگر و زحمتکشی که زیر بار فقر و فلاکت و
استثمار و انواع ستم ها و از جمله ستم و تبعیض ملی سر به طغیان و انقلاب برخواهند
داشت تقویت کنند. رفع ستم ملی و تحقق خواسته های مردم محرومی که علاوه بر همه
مصائب ناشی از سرمایه داری و ارتجاع، به
نام کرد نیز تحت ستم قرار دارند، مبارزه و انقلاب
و قدرت گیری بلاواسطه خود این مردم است. ناسیونالیسم کرد دقیقا در برابر
این راه حل واقعی رفع ستم ملی و تحقق رهایی و رفاه مردم قرار دارد.
اينجا
خطاب به یکی از شرکت کنندگان در "کنگره ملی کرد"، یعنی کومله (سازمان کردستان حزب کمونيست ايران) که
جریانی چپ و سرنگونی طلب است بايد نکاتی
را یادآور شد. کومله
يا بايد مدعي باشد که در اين کنگره ميخواهد سياستهاي ناسيوناليستي را افشا و نقد
کند که این با همراهي و اميد به آن ممکن نيست؛ و يا بايد خود را هم افق و هم جنبشي
آنها بداند. که در این صورت به گذشته و اعتبار انقلابی خود باید پشت کند. مبتکران
این کنگره صراحتا اعلام کرده اند که ميخواهند حول استراتژی و گفتمان واحد براي
جنبش خود و پیام صلح به دولت هاي همسايه که بخشي از همان استراتژي ناسيوناليستي
است٬ اين کنگره را سازمان بدهند. سياستهاي تا کنوني کومله اينرا نشان ميدهد که پیام
صلح و سازش با جمهوری اسلامی ندارد و استراتژي واحدي با ناسيوناليستهاي کرد را تا
کنون اعلام نکرده است. اما با اين حال بجای مقابله و نقد استراتژي سياسي
ناسيوناليستها که اهدافي ارتجاعی دنبال ميکنند و مبتکران این سناریو آنرا رسما
اعلام کرده اند٬ عملا همراه آنها شده است.
مردم
آزاديخواه کردستان! کارگران و زنان معترض!
کنگره ملي
کرد به رهبري مسعود بارزاني مبلغ سازش و مصالحه با جمهوری اسلامی است. میخواهد
بگوید مردم كردستان با جمهوري اسلامی دشمنی ندارند. ميخواهد به مردم کردستان اعلام
کند که نمونه حکومت آينده آنها در بهترين حالت چيزي مانند شرايط فعلي کردستان عراق
است که اکثريت همان مردم از دست مشتي حاکمان دزد و فاسد به تنگ آمده و روزانه در
حال اعتراض به وضع موجود هستند. بارزاني و همراهانش تلاش میکنند راه سازش با
جمهوری اسلامی را هموار کنند. اين سياستي به غايت راست و ارتجاعي و عليه منافع
مردم کردستان است. بايد مردم کردستان در مقابل آن بايستند و اجازه ندهند کوچکترين
خللی در مبارزاتشان براي سرنگوني جمهوري اسلامي بوجود بيايد.
راه حل مسئله
کرد و رفع ستم ملي در کردستان از طريق سازش با جمهوري اسلامي و همراهي ديگر احزاب
ناسيوناليست کرد که قرار است يک گفتمان و يک استراتژي واحد سهم خواهی از قدرت
مرکزی اتخاذ کنند نميگذرد. كارگران و مردم کردستان همدوش و همراه ساير مردم ايران
في الحال در حال مبارزه و جدال با حكومت اسلامي سرمايه داران هستند و بايد همين
مبارزه را تا برپاداشتن انقلاب سراسري شان و سرنگوني كامل جمهوري اسلامي ادامه
دهند. راه حل مردم کردستان و کارگران و کمونيستها براي رفع ستم ملي و هر نوع ستم و
تبعيض ديگر در جامعه فقط با انقلاب و سرنگونی
جمهوري اسلامي و اعمال حاکميت خود از طريق شوراهايشان ميسر ميشود. هر سياست و استراتژي ديگري که بخواهد موضوع سرنگوني جمهوري
اسلامي را کم رنگ و يا از دستور خارج کند سياستي ضد مردمي و همراهي با جمهوري
اسلامي محسوب ميشود. حکومتی که از هیچ جنایتی در تمام طول حاکمیتش علیه مردم
کردستان و کل مردم ایران فروگذار نکرده است قابل مذاکره و صلح و سازش نیست.
حزب
کمونیست کارگری با قاطعیت اعلام میکند که كارگران و مردم کردستان ایران که بیش از
سه دهه سرکوب و جنایت حکومت اسلامی را با گوشت و پوست تجربه کرده اند، زیر بار این
توطئه ها نخواهند رفت. حزب کمونیست کارگری همراه با مبارزات آزادیخواهانه مردم
کردستان و بويژه جنبش کارگري تلاش های ارتجاعی و ضدمردمی را با توجه به وزنه قدرتمند چپ
و کمونیسم در کردستان ايران و بر متن فضای سرنگونی که بر کل ایران حاکم است، نقش
بر آب ميکند و تلاش ناسيوناليستها براي ايجاد فضاي سازش و مماشات با
جمهوري اسلامي را به بی آبروئی هرچه بیشتر برای این احزاب تبدیل خواهد کرد.
زنده
باد مبارزات آزاديخواهانه مردم براي سرنگوني جمهوري اسلامی
کميته
کردستان حزب کمونيست کارگري ايران
٧ مرداد ۱٣۹۲،
٢٩ ژوئیه ٢٠١٣
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر